monosonixx

การมุ่งหน้าเดินทางครั้งแรกของเรานั้นเกิดขึ้นจากการรวมตัวของเด็กหนุ่มทั้งเจ็ดคน และความฝันเล็กๆ เท่านั้นเองครับ มีหลายคนกล่าวไว้ว่า การทําฝันให้เป็นจริงนั้นต้องยอมทิ้งอะไรหลายอย่าง สิ่งที่เรารัก สิ่งที่เราเชื่อ สิ่งที่เราอยากปกป้อง มีคํากล่าวว่าการได้มาซึ่งสิ่งที่อยากได้นั้นต้องแลกกับการทิ้งทุกอย่างไปใช่ไหมครับ และสิ่งที่เขาว่ากันไว้แบบนั้นนั่นจริงเสียยิ่งกว่าจริงอีกครับ ประตูของโลกนี้นั้นช่างแข็งแกร่ง กําแพงของโลกนี้ช่างสูงนัก และไม่ได้เปิดรับพวกเราอย่างง่ายดายเลยครับ แต่พวกเรานั้นไม่เคยหยุด เพราะบนโลกนี้ไม่ได้มีแค่ถนนสายเดียว และบนเส้นทางนั้นเอง ที่เราได้พบกับคนที่เหมือนกับพวกเราอีกมากมาย เหมือนกับทุกท่านที่อยู่ ณ ที่นี่ เราได้พบผู้คนเหล่านั้น และทําให้การ ก้าวทัพของเราที่เป็นเพียงจุดเล็กๆ กลับเป็นการเดินหน้าที่ยิ่งใหญ่เหลือเกินในเวลาเดียวกัน ดนตรีคือภาษาของเรา แผนที่คือความฝันของเราครับ เราจะเดินหน้าไปด้วยกันตลอดกาลด้วยการร้องบรรเลงด้วยภาษาและเรื่องราวที่แตกต่าง บังทันโซนยอนดันไม่ใช่เรื่องราวของคน7 คน แต่เป็นเรี่องราวของ คุณ ผมและเราทุกคนครับ

แม้จะยากที่จะยอมรับ แต่เราไม่สามารถแก้ไขปัญหาทุกอย่างได้หรอกครับ ผมเองบางครั้งก็รู้สึกว่ามันมากมายเกินที่จะรับไหวเหมือนกัน แต่ทุกครั้งที่คิดว่ามันหนักหนาไม่ไหวแล้ว ผมจะนึกถึงใบหน้าของคนที่ผมรัก และคนที่รักผม เช่นคุณเป็นต้น เรื่องแย่ๆ ทั้งหลายเกิดขึ้นได้จริงๆ นั่นแหละครับ และมันอาจจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่การปล่อยให้ตัวเองร่วงหล่นลง และลองล้มลุกคลุกคลานบ้างก็ไม่เป็นไรนะครับ ผมหวังว่าเราจะเข้มแข็ง และสามารถโบยบินไปด้วยกันได้ ไม่ว่าจะมีอะไรอยู่ที่ผืนแผ่นดินข้างใต้นั้นก็ตาม

ตั้งแต่เดบิวท์จนถึงตอนนี้ ผมคิดว่าสื่อมวลชนทุกท่านคือผู้ที่เชื่อม “เรา” กับ “โลก” เข้าด้วยกัน ต้องขอบคุณข่าวที่ถูกตีพิมพ์ที่ทําให้เราได้รับการแสดงความยินดีมากมายเมื่อมีเรื่องราวดีๆ ดังนั้นเราจึงรู้สึกขอบคุณอยู่เสมอเลยครับ และเราคิดว่าสื่อมวลชนทุกท่านคือพาร์ตเนอร์ที่ผลักดันบังทันโซนยอนดันไปข้างหน้าร่วมกันเสมอมา ครั้งนี้ก็น่าเสียดายที่ต้องมาทักทายกันทางออนไลน์แบบนี้ จริงๆ แล้วพวกเราเองก็อยากได้พบผู้สื่อข่าวทุกท่านด้วยตัวเอง เราควรจะได้ยินเสียงทุกท่านถามคําถาม ได้แลกเปลี่ยนความรู้สึกและพูดคุยกับทุกท่านด้วยตัวเอง แม้ว่าการที่ไม่สามารถทําแบบนั้นได้ช่างน่าเสียดาย และรู้สึกขอโทษอยู่ในใจ แต่เราต้องขอขอบคุณทุกท่านที่เข้าใจ และขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่าสําหรับทุกคําถาม และข่าวทุกชิ้นด้วยนะครับ ช่วยเอ็นดูการทํากิจกรรมโปรโมตเพลงใหม่ของพวกเราด้วย และไม่ว่าเมื่อไรก็ขอให้ทุกท่านมีสุขภาพแข็งแรงอยู่เสมอนะครับ ขอบคุณครับ

ไม่ใช่แค่สําหรับ RM แต่สําหรับบุคคลสาธารณะนั้น ego เป็นสิ่งที่สําคัญมาก เมื่อบุคคลคนหนึ่งประสบความสําเร็จมากเป็นที่รู้จัก มีชื่อเสียงแล้ว ego ในตัวเขาจะถูกแบ่งเป็นสอง คือ ‘คิมนัมจุนคนธรรมดาในวัย 20ปี’ กับ ‘RM แห่งวง BTS’ และสิ่งสําคัญคือ ego ของ RM แห่งวง BTS นั้น ส่องประกายเจิดจ้ากว่า มีชื่อเสียงโด่งดัง ซึ่งปฏิเสธไม่ได้ในฐานะลีดเดอร์ของวงที่ประสบความสําเร็จในระดับโลก ดังนั้น สําหรับเขาแล้ว การบาลานซ์ ego ทั้งสองที่แตกต่างกันมากระหว่าง คิมนัมจุนคนธรรมดา กับ RM นั้นอาจเป็นเรื่องยาก การจับจุดตรงกลางของ ego ของคนในลักษณะนี้ เป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่จะเอนเอียงไปทางตัวตนที่เจิดจ้ากว่า เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในฐานะมนุษย์ เช่น การเริ่มใช้เงินจํานวนมากเมื่อมีชื่อเสียง การทําสิ่งที่ไม่เคยทําเมื่อรํ่ารวย สิ่งพวกนี้เป็นไปอย่างเป็นธรรมชาติได้ทั้งนั้น ดังนั้นเราจึงเห็นบุคคลที่มีชื่อเสียงมากมายที่พบกว่าการควบคุมจิตใจของตนเป็นเรื่องยากลําบาก แต่เมื่อลองมองไปที่นัมจุนเขากลับบาลานซ์ ego ทั้งสองของเขาได้ดีมาก หมายความว่านัมจุนยังคงยึดอยู่ในความเป็นคิมนัมจุนคนธรรมดาในวัย20ได้อย่างเหนียวแน่น นั่นทําใ...

สกู๊ปพิเศษครบรอบ 7ปี บังทันโซนยอนดัน ลีดเดอร์RM x นักทํานาย Suga x หัวหน้าทีมเต้น JHope: สามแรพเปอร์แห่ง BTS บังทันโซนยอนดันครบรอบ7 ปีนับจากวันเดบิวท์แล้ว หลังจากเดบิวท์เมื่อวันที่13 มิถุนายน 2013 ผ่านไป7 ปี บังทันโซนยอนดันได้กลายมาเป็นบอยกรุ๊ปที่ได้รับความสนใจจากทั่วโลก ในโลกของไอดอลนั้นมีสิ่งที่เรียกว่า ‘อาถรรพ์ปีที่7’ อยู่ แม้ว่าจะถึงช่วงเวลาเช่นว่าแล้ว สําหรับบังทัน- โซนยอนดันนั้นเหมือนเป็นเรื่องอื่น เพราะยังคงแสดงให้เห็นถึงทีมเวิร์คที่เหนียวแน่นอยู่ ในโอกาสครบรอบเดบิวท์ปีที่ 7 ของบังทันโซนยอนดัน XSportnews จะพาไปรู้จักเมมเบอร์ทั้ง7 โดยเริ่มจากแรพไลน์ทั้ง3 RM, ชูก้า และเจโฮป #แรพเปอร์ไอดอลรุ่นที่3 #หนุ่มที่มีมันสมองสุดเซ็กซี่ #ลีดเดอร์ของBTS - RM จากเมมเบอร์ทั้งหมด RM เป็นเมมเบอร์คนแรกที่เข้ามาที่บริษัท ในตอนแรก บังทันโซนยอนดันเตรียม เดบิวท์เป็นวงฮิปฮอป ไม่ใช่วงไอดอล แม้ว่าจะเริ่มมาจากโปรเจกต์เดบิวท์ร่วมกับเหล่าแรพเปอร์ชื่อดัง Basick, Reddy, Loco แต่เมื่อทิศทางของวงเปลี่ยนไป จึงเหลือแต่ RM คนเดียวที่ยังอยู่ ในบทสัมภาษณ์เก่าๆ RM เคยกล่าวถึงความกังวลที่หนักอึ้งกั...

จริงๆ แล้ว เวลานั้นคืออะไรหรอครับ? ว่างู้นว่างี้.. เหมือนว่าจะไปๆ มาๆ อยู่เรื่อยๆ โดยไม่มีบอกกล่าว. บางครั้งก็แปลกไปโดยไม่ทันรู้ตัว บางคราวก็เหมือนกับจะมองโขดหินจากบนชายฝั่งเลยล่ะครับ. จะว่าสั้นก็สั้น จะว่ายาวก็ยาว. จากฤดูร้อนปี2010 ที่ย้ายเข้าหอพักในย่านนนฮยอนดง จนถึงตอนนี้ก็มาโซลครบ10ปีพอดีเลยครับ. ตอนนี้เหมือนผมจะกลายเป็นประชากรของกรุงโซลไปแล้วจริงๆ เลยครับ ด้วยความเป็นบังทัน ผมเคยคิดว่าผมได้เห็นบังทันในอดีตมาเรื่อยๆ ตั้งแต่แรกเริ่ม แต่วันนี้ที่ได้ดูรูปสมัย เดบิวท์ที่ถูกอัปโหลดขึ้นมาอักครั้งทีละรูป ทีละรูปแล้ว ก็ประหลาดใจและรู้สึกแปลกเหมือนกันครับว่าที่จริงแล้วตัวผมไม่เหมือนคนที่ผมเคยรู้จักเลย เหมือนอย่างกับทฤษฎีเกสตัลท์*.. ผมคิดมาเสมอว่า Rap Monster ที่เดบิวท์ด้วยทรงผมดัดฟอยล์ตอนนั้นช่างแข็งแกร่งจนคงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก ทําไมกลับเหมือนมีคนที่มาจากอีกยุคหนึ่งยืนยิ้มอยู่ตรงนั้นไปได้ล่ะครับ.. อืม.. วันนี้ผมก็ได้หัวเราะเยอะมากๆ ตอนซ้อมเต้นกับเพื่อนๆ พาลให้นึกถึงจดหมายที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณที่เคยเขียนเอาไว้หลังเดบิวท์ได้ไม่นานว่าจะทําให้คุณภูมิใจให้ได้เลยล่ะครับ คําว่าวันท...

เวลาช่างเดินผ่านไปอย่างขันแข็งเหลือเกินครับ แม้ว่าสิ่งอื่นจะหยุดลง ยังคงมีแต่เวลาเท่านั้นที่เดินหน้าต่ออย่างแข็งขัน นี่เป็นผลงานที่ปล่อยออกมาหลังช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุด ผมได้ยินเสียงฝีเท้าที่ผ่านไปมา และเสียง ณ จังหวะที่ลุกยืนขึ้น ในปีที่มีความพิเศษตั้งแต่ชื่อ หัวใจของผมนั้นรู้สึกว่าการที่มีเพียงเลข 7 เป็นดั่งป้ายชื่อติดอยู่โดยไม่มีคําอื่นเพิ่มเติมนั้นเป็นเรื่องแปลกใหม่ไม่เบาเลยครับ เหมือนติดเป็นนิสัย แม้ว่าผมจะปริ่มเปรมไปด้วยอารมณ์ต่างๆ มากมายทุกครั้งที่ปล่อยอัลบั้มใหม่ ผมรู้สึกขอบคุณมิติต่างๆ ประสบการณ์ และสถานการณ์ต่างๆ ที่ผ่านเข้ามามากมายมหาศาล และขอบคุณที่เราทั้ง 7 คนนั้นยังคงยืนอยู่ด้วยกันบนเวที และยังคงอยู่เคียงข้างกันในบทใหม่ของหนังสือเล่มนี้ของเรา ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ผมได้คว้าเอาความโชคดีไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว ขอบคุณนะครับ ตัวผมนั้นพึ่งได้รู้ว่า ทุกครั้งที่ยืนบนเวทีที่ว่างเปล่าและมืดมิดนั้นไม่ได้มีเพียงพวกเราทั้ง 7 คนเท่านั้น ผมเริ่มมองเห็นรูปร่างของผู้คนที่ร่วมเขียนประวัติศาสตร์ไปกับเราจากบนเวทีทีละนิด บางครั้งจากจุดที่เรี่ยพื้น บางคราว ณ จุดที่อยู่สูงดั่งท้อง...