[THANKS TO] #RM : Map of the Soul 7

เวลาช่างเดินผ่านไปอย่างขันแข็งเหลือเกินครับ แม้ว่าสิ่งอื่นจะหยุดลง ยังคงมีแต่เวลาเท่านั้นที่เดินหน้าต่ออย่างแข็งขัน นี่เป็นผลงานที่ปล่อยออกมาหลังช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุด ผมได้ยินเสียงฝีเท้าที่ผ่านไปมา และเสียง ณ จังหวะที่ลุกยืนขึ้น ในปีที่มีความพิเศษตั้งแต่ชื่อ หัวใจของผมนั้นรู้สึกว่าการที่มีเพียงเลข 7 เป็นดั่งป้ายชื่อติดอยู่โดยไม่มีคําอื่นเพิ่มเติมนั้นเป็นเรื่องแปลกใหม่ไม่เบาเลยครับ เหมือนติดเป็นนิสัย แม้ว่าผมจะปริ่มเปรมไปด้วยอารมณ์ต่างๆ มากมายทุกครั้งที่ปล่อยอัลบั้มใหม่ ผมรู้สึกขอบคุณมิติต่างๆ ประสบการณ์ และสถานการณ์ต่างๆ ที่ผ่านเข้ามามากมายมหาศาล และขอบคุณที่เราทั้ง 7 คนนั้นยังคงยืนอยู่ด้วยกันบนเวที และยังคงอยู่เคียงข้างกันในบทใหม่ของหนังสือเล่มนี้ของเรา ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ผมได้คว้าเอาความโชคดีไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว ขอบคุณนะครับ ตัวผมนั้นพึ่งได้รู้ว่า ทุกครั้งที่ยืนบนเวทีที่ว่างเปล่าและมืดมิดนั้นไม่ได้มีเพียงพวกเราทั้ง 7 คนเท่านั้น ผมเริ่มมองเห็นรูปร่างของผู้คนที่ร่วมเขียนประวัติศาสตร์ไปกับเราจากบนเวทีทีละนิด บางครั้งจากจุดที่เรี่ยพื้น บางคราว ณ จุดที่อยู่สูงดั่งท้องฟ้าสุดมือเอื้อม นี่คือความจริงที่ผมได้เรียนรู้หลังการออกวิ่งมาตลอด 7 ปีที่ผ่านมา และเช่นเคย ผมนั้นไม่สามารถรู้ชื่อของทุกคนที่ผมต้องแสดงความขอบคุณ และคงไม่สามารถเขียนขอบคุณทุกคนลงไปได้หมด ทุกคนที่ว่านี้ อาจเป็นทั้งครอบครัว อาจเป็นเพื่อนๆ อาจเป็นบังทัน อาจเป็นบิ๊กฮิต อาจเป็นสต๊าฟ อาจเป็นทีมแอดมิน หรืออาจเป็นชื่อสั้นๆ ที่เรียกว่าการสนับสนุนก็เป็นได้ พวกเรานั้นแม้จะพบกันโดยแขวนป้ายชื่อที่ต่างกัน แต่การที่ผมได้มานั่งยิ้มพลางเขียนข้อความนี้อยู่นั้นต้องยกความดีความชอบให้กับทุกคนที่ผ่านเข้ามาพร้อมกับความรักที่มีให้กันล่ะครับ ทั้งนี้ ป้ายชื่อที่จะต้องปรากฎเป็นชื่อสุดท้ายในหนังสือสั้นๆ เล่มนี้นั้นได้ถูกกําหนดเอาไว้อยู่แล้วครับ ซึ่งแน่นอนว่าต้องเป็น “อาร์มี่” ถ้าลองพูดคําว่า “อาร์มี่” ออกมาดู อาจฟังดูเป็นภาษาเกาหลีก็ได้ ฟังเป็นภาษาอังกฤษก็ได้ หรือจะฟังเป็นภาษาสเปนก็เป็นได้ และเหนือป้ายชื่อนั้น ผมมองเห็นใบหน้าของทุกคนที่อยู่จุดนั้นจุดนี้บนดาวเคราะห์เล็กๆ ดวงนี้ คืนนี้ ผมจะนอนหลับไปพร้อมโอบกอดชื่อที่พรั่งพรูลงมาราวกับดั่งฝนดาวตกอีกครั้ง ผมจะนอนหลับฝันดี และตื่นขึ้นมาพร้อมวิ่งไปข้างหน้าอย่างอารมณ์ดี ความรักน่ะ คงจะเป็นแบบนี้เองสินะครับ แด่อีกหนึ่งหน้าบันทึกของเรา ผมรักคุณ. ขอบคุณครับ. นัมจุน