3 ปีก่อน เราเคยพูดกันว่าอยากได้รางวัลในสาขาคอนเสิร์ตกัน ดังนั้นอันดับแรกต้องขอกล่าวขอบคุณอาร์มี่ของพวกเราที่พาพวกเรามาจนถึงแดซังในวันนี้ ขอบคุณครับ
ที่จริง แม้ว่าพวกเราจะไม่ทราบว่าจะได้รางวัลนี้ แต่เผื่อว่า ถ้าหากเป็นไปได้ว่าได้รางวัลขึ้นมาจริงๆ จะพูดอะไรดีนะ ผมก็มีคิดถึงสิ่งที่จะพูดนี้ไว้นิดๆ เหมือนกันครับ
งานประกาศรางวัลด้านวัฒนธรรมนั้นก็ยังคงเป็นสิ่งที่แปลกใหม่และน่าตื่นตาตื่นใจสําหรับพวกเราอยู่ดี ที่นี่เต็มไปด้วยบุคลากรด้านวัฒนธรรมผู้ทรงเกียรติ ผมจึงนึกถึงคํากล่าวนี้ขึ้นมาได้เป็นสิ่งแรก
‘พลังอย่างเดียวที่ฉันอยากได้ในมือ คือพลังอันก้าวลํ้าของวัฒนธรรม’ คํากล่าวนี้ของท่านคิมกู เป็นอย่างแรกที่ผมนึกถึง (หมายเหตุ คิมกูคือผู้นําขบวนการที่เรียกร้องเอกราชให้ประเทศเกาหลีใต้)
ผมเชื่อว่า วัฒนธรรมคือพลังนามธรรมที่แข็งแกร่ง และมีคุณสมบัติในการทําลายกําแพงที่มีประสิทธิภาพกว่าพลังที่เป็นรูปธรรมอื่นใด ตัวผมเอง เป็นผู้ติดตาม และผู้บริโภคผลิตผลด้านวัฒนธรรมต่างๆ ไม่เพียงในสายงานของผมอย่างดนตรี แต่รวมถึงดนตรีพื้นบ้านเกาหลี ละครเวที ละคร การแสดงต่างๆ ไปจนถึงการเต้นรํา และอื่นๆ อีกมากมาย ด้วยความเชื่อที่ว่าผม ในฐานะมนุษย์โลกคนหนึ่ง มีความเป็นมนุษย์ได้มากขึ้นด้วยลมหายใจของวัฒนธรรมที่อยู่ข้างๆ ตัวผม และยังเป็นแรงบันดาลใจให้กับผลงานด้านดนตรีที่ผมทําอยู่ด้วย
ดังนั้น แม้ว่าพวกเราจะเป็นผู้ที่ได้มายืนอยู่ ณ ที่อันทรงเกียรติแห่งนี้ แต่ผมหวังว่าทุกท่านจะไม่เพียงระลึกถึงเพียงแต่ตัวศิลปินเท่านั้น แต่รวมถึงทุกคนที่อยู่กับพวกเราแม้ในพื้นที่ว่างเปล่า ณ ที่แห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นสต๊าฟทุกท่าน หรือเหนือสิ่งอื่นใด แฟนๆ และผู้บริโภคทุกท่านที่ได้มอบความรักกับวัฒนธรรมของเรา
ท่ามกลางท่านบุคลากรทางวัฒนธรรมผู้ทรงเกียรติมากมาย ณ ที่แห่งนี้ แม้ว่าผมไม่แน่ใจว่าพวกเราคู่ควรกับการได้รับเกียรติสูงสุดในการรับรางวัลนี้หรือไม่ แต่พวกเราจะใช้โอกาสที่ได้รับนี้ในการเผยแพร่วัฒนธรรมเกาหลีสู่สายตาชาวโลกให้กว้างไกลยิ่งขึ้น ด้วยความพยายามที่มากขึ้น
พวกเราจะเป็นบังทันโซนยอนทันที่ทํางานหนักมากขึ้น และยังคงถ่อมตัวเหมือนเช่นเคยครับ
ขอบคุณครับ
Comments
Post a Comment