[POST] #RM : 1 January, 2020 Weverse

สวัสดีครับทุกคน ผมมาสวัสดีปีใหม่ครับ (- -) (__) (- -) ต้องขอบคุณทุกท่านที่กําลังอ่านข้อความนี้ที่ทําให้พวกเราได้มาเริ่มปีใหม่อยู่ถึงนิวยอร์ค. เป็นเกียรติมากครับ. วันนี้ช่วงพักผ่อนผมได้แลกเปลี่ยนบทสนทนากับเหล่าสต๊าฟและผู้คนมากมายที่นี่ ผมกลัวครับ จนตอนนี้ก็ยังกลัวอยู่เลย แต่ก็รู้สึกโอเคมากขึ้นแล้วครับ ก่อนหน้านี้ค่อนข้างอลหม่านอยู่ครับ. เพราะเป็นภาพที่ไม่คุ้นเคยเอาเสียเลย... นี่มันฉากที่เคยเห็นในหนัง ‘Home Alone’ใช่ไหมนะ ผมน่ะ ขยี้ตาไปกี่ครั้งบ้างก็ไม่รู้แล้วครับ. จนตอนนี้ บางทีก็ยังคิดว่าผมน่ะตัวเล็กเหลือเกินอยู่เลยครับ ในตอนนั้นก็จะเงยหน้าขึ้นมา มองไปรอบๆ มองไปยังเพื่อนที่อยู่ข้างๆ อยู่ๆ ก็คิดว่า “พวกเรา” ช่างดูใหญ่โตเหลือเกิน. ช่างน่าประหลาดใจครับ. เป็นความรู้สึกว่า เรากลายมาเป็นกัลลิเวอร์* หรือว่าเป็นกลายเป็นคนแคระกันแน่นะน่ะครับ. สต๊าฟที่ผมคุยด้วย เขาบอกไว้แบบนี้ครับ สุดท้ายแล้วมันไม่ใช่ความจริงใจหรอกหรอ ฉันน่ะเห็น’มัน’มาแล้ว ตอนนี้ก็ยังเห็น’มัน’เป็นแบบนั้นอยู่ ถ้า’มัน’ คือสิ่งที่สําคัญที่สุด ‘มัน’ก็คือสิ่งที่สําคัญที่สุดนั่นแหละ เป็นคําพูดที่เหมือนเคยได้ยินที่ไหนสักที่มาแล้ว แต่วันนี้มันทัชใจผมได้ในอีกแบบนึงเลยครับ. ไม่ว่าจะกรณีไหน การที่ได้พบเจอกันในฐานะคนแปลกหน้า ความสัมพันธ์ของผมกับทุกคน แม้จะราวกับเป็นเพื่อนที่รู้จักกันในโลกออฟไลน์ หรือจะเป็นแค่ชื่อที่รู้จักกันผ่านคลื่นวิทยุสื่อสารที่กว้างใหญ่ไพศาล ก็ยังอาจมีบางครั้งที่เราต่างอดสงสัยไม่ได้ “คนนั้นเขาจริงใจไหมนะ” “ความรักนั้นมันจริงหรือเปล่านะ” “เขาบอกว่ารักฉัน แต่ว่านั่นคือความรักจริงๆ หรือเปล่านะ” อะไรทํานองนี้น่ะครับ เพราะฉะนั้นปีนี้ผมเองก็จะยังคงทําเหมือนที่เคย. ไม่ใช่สิ มากกว่าที่เคยทําอยู่แม้จะเพียงเล็กน้อย, ผมอยากจะมีชีวิตอยู่ด้วยการมอบความจริงใจที่มากขึ้นกว่าเดิมเพื่อจะส่งต่อกําลังใจและความรักให้มากขึ้นแม้กับอีกสักคนหนึ่ง. ผมเองก็จะไม่หวั่นไหว และจะรับฟังคําว่ารักให้เป็นคําว่ารักอย่างที่ได้ยินมา ผมหวังว่าเราเองจะยังคงเป็นท่วงท่าที่มีความหมายของกันและกันต่อไป และภาวนาให้ความรักและความจริงใจจะไหลหลากมาสู่พวกเรา แทนที่ความสุขที่แอบซ่อนอยู่หลังทิวทัศน์ที่ขุ่นมัว ทศวรรษช่วงปี2010 ก็ผ่านไปโดยที่ผมเขียนมันทั้งหมดไปกับบังทันและอาร์มี่! ผมจะเขียนการเดินทางในปี2020 ด้วยความกระตือรื้อล้นยิ่งกว่าที่เคย ช่วยเฝ้ามองผมด้วยนะครับ ผมจะทําอย่างที่เคย. ได้ระลึกอีกครั้งว่าทุกท่านได้มอบทุกสิ่งทุกอย่างนี้ให้ผม ผมขอกล่าวคําขอบคุณ และบอกทุกคนว่าผมรักคุณนะครับ สวัสดีปีใหม่ครับ!! นัมจุน